بر رستگاری آدمی تصور می کردم
اما آن همه رویایی بود برای ما
برای تنهاییمان و برای آنچه آرزوی داشتن را در رویای خیس آدمی شعله ور می کرد
بادهای دیوانه می تازند و ما باز سخن ساز می کنیم
در آرزوی آنچه می خواستیم